Vaak krijg ik de vraag: "Wat is gestalttherapie?" en ik geloof dat ik nooit hetzelfde antwoord geef. Omdat Gestalttherapie gaat over in het moment zijn, met wat "er is" in iemands leven. Al snel wordt een uitleg te abstract of juist te plat. Maar omdat ik het flauw vindt geen antwoord te proberen te formuleren, is dit nu mijn uitleg.  Gestalttherapie is een vorm van therapie, waarbij authenticiteit voorop staat. Iemand is tot op een punt in zijn/haar/hen leven gekomen waarbij er “iets” niet meer past, soms met een hele duidelijke vorm (ik voel me depri), soms meer een heel vaag fysiek gevoel in het lichaam (brok in de keel/knoop in de maag).

Iemand is gekomen tot dit punt met alle ervaringen uit zijn/haar/hen leven. Afhankelijk van hoe goed het begin van het leven was, heeft iemand zich ‘soepel’ gevormd of minder ‘soepel’. Hoe soepeler het begin was, hoe makkelijker iemand heeft leren omgaan met het leven. Liefde krijgen en geven, tegenslag leren dragen, afstemmen op een ander -allemaal min of meer gesneden koek voor de mens die opgroeide in een veilige situatie (hoeft niet per se je gezin te zijn geweest- we weten allemaal dat er een dorp nodig is om een kind groot te brengen). 

Maar wat nou als het niet zo veilig was allemaal, opgroeiend? Als je niet het mega liefdevolle nest had, maar een ouder met een eigen wond? Niet het netwerk waar je altijd op terug kunt vallen? Of als er, ergens in het leven heftige gebeurtenissen hebben plaatsgevonden? Wat dan? Dan is diegene hoogstwaarschijnlijk minder soepel in het omgaan met de klussen die je zoal tegenkomt in het leven. En wat ik hierboven beschreven heb aan ontwikkelingstaken zijn misschien maar ten dele aangelegd.

Prompt ben je terug bij wat je dacht dat je achter je had gelaten..

Een nieuwe situatie op het werk, in je relatie, of in de wereld (ontslag, covid, racisme, ongelijkheid, oorlog, economische crisis) kan zomaar een heel oud, onaf gevoel triggeren. Prompt ben je terug bij wat je dacht dat je achter je had gelaten, kom je weer in datzelfde conflict terecht of ben je simpelweg niet meer in staat het ene been voor het andere te zetten. Het lichaam “weet” nog goed wanneer je onveilig was en zet je alarmsysteem aan. 

Gevolg? Verlamming, vluchten, vechten, bevriezen en people pleasen worden in gang gezet zodat je veilig bent -voor nu. Maar is het wel echt veilig als het overlevingsmechanisme, je creatieve aanpassing aan wat het leven/de ander je heeft aangedaan, er voor zorgt dat je vastzit? Tot op zekere hoogte, voor het moment is het veilig, maar voor langer zo leven is niet houdbaar. Ondraaglijk soms. Het goede nieuws: je frustraties brengen je bij je verlangen om te leven zonder deze oude rem. Er is iets in het hier en nu waardoor wat er geheeld wil worden, zich bij je aandient als mogelijkheid. 

Je bent welkom, zoals je bent.

Hoe duidelijk of hoe vaag je klacht ook is, het is welkom in de therapie. Jij bent welkom, zoals je bent. Je hoeft het niet helder uit te leggen, we hoeven niet eindeloos te wroeten in het verleden, we hoeven zelfs niet te praten- het is namelijk allemaal aanwezig in elk moment. Daarvoor hoeven we niets te doen, behalve aanwezig zijn voor wat zich aan je wil tonen. Fysieke onbestemde gevoelens krijgen betekenis en vanuit daar zal er richting ontstaan.

Ik help je (opnieuw) te luisteren naar jezelf en biedt een contact waarbinnen we kunnen verkennen en experimenteren. 

No worries, dat klinkt vager dan het daadwerkelijk is.. Gestalttherapie is juist een nuchtere, no nonsense therapie waarbij ik je niet reduceer tot je klachten, waarbij ik je graag zie als geheel, in je lichaam- in jouw omgeving.

Want; alles wat verloren is in contact, zal moeten worden hersteld in contact. Geen snelle oplossingen dus, geen super smooth verhaal als iemand vraagt "Wat is gestalttherapie?", geen pil en geen eindeloos hol vat waar je je problemen in giet. Wel een manier om je leven (opnieuw) te kunnen dragen, op jouw manier.